رفتن به محتوای اصلی
x

تنهایی در سالمندان

احساس تنهایی در سالمندان یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در دوران سالمندی احتمال بروز آن وجود دارد. تنهایی در سالمندان به دلایل متعددی شایع است. با گذر زمان، بسیاری از سالمندان دوستان و همسالان خود را از دست می‌دهند و ممکن است به دلیل مرگ همسر یا سایر اعضای خانواده احساس تنهایی کنند. علاوه بر این، مشکلات جسمی و بیماری‌ها می‌توانند باعث محدودیت در تحرک و فعالیت‌های اجتماعی شوند، که این خود منجر به کاهش ارتباطات اجتماعی و افزایش احساس تنهایی می‌شود. گاهی نیز بازنشستگی و خروج از محیط کار می‌تواند منجر به کاهش تعاملات اجتماعی و افزایش احساس انزوا شود. در چنین شرایطی نه‌تنها ارتباطات خانوادگی و اجتماعی سالمند کاهش می‌یابد، بلکه احساس بی‌اهمیتی و دوری از جامعه نیز به مرور زمان در او شکل می‌گیرد. این همان چیزی‌ست که از آن به‌عنوان تنهایی در سالمندان یا انزوای سالمند یاد می‌شود؛ شرایطی که اگر نادیده گرفته شود، به سرعت می‌تواند بر سلامت روانی، جسمی و حتی امید به زندگی سالمند تأثیر بگذارد.  انزوای اجتماعی در سالمندان یکی از پیامدهای رایج این دوره است؛ شرایطی که در آن، فرد به دلایل گوناگون مانند ضعف بدنی، کاهش انرژی یا نداشتن همراه، از جمع‌ها و روابط اجتماعی فاصله می‌گیرد.

 تنهایی سالمند فقط به مسائل مالی یا جسمی محدود نمی‌شود. حتی سالمندانی که از نظر اقتصادی در وضعیت خوبی قرار دارند، در صورت نداشتن تعاملات انسانی و اجتماعی، ممکن است احساس طردشدگی، بی‌هدفی و افسردگی را تجربه کنند. این همان انزوای سالمند است یعنی دوری تدریجی از جامعه و اطرافیان که می‌تواند پیامدهای سنگینی برای سلامت روان به همراه داشته باشد.

علائم انزوای سالمند

برای تشخیص  انزوای سالمند  در خانواده،  باید به برخی علائم  رفتاری و روانی دقت کنیم که ممکن است نشانه‌هایی از تنهایی سالمند  یا انزوای اجتماعی در سالمندان باشند. این علائم  معمولاً به‌مرور زمان ظاهر می‌شوند و در صورت بی‌توجهی، می‌توانند بر سلامت روان و جسم فرد سالمند تأثیر جدی بگذارند. برخی از عوارض تنهایی در سالمندان عبارتند از:

  • ترس شدید از تنهایی؛ سالمند از تنها ماندن در خانه یا شب‌ها احساس اضطراب دارد.

  • وابستگی بیش از حد به اعضای خانواده؛ بدون حضور دیگران دچار بی‌قراری یا احساس ناامنی می‌شود

  • احساس درماندگی و سردرگمی در انجام امور ساده روزمره؛ حتی کارهایی که پیش از این به‌راحتی انجام می‌داد

  • اجتناب از حضور در جمع یا فضاهای عمومی؛ نشانه‌ای از ترس اجتماعی یا کناره‌گیری تدریجی از دیگران

  • ترس از محیط‌های بسته یا شلوغ؛ که می‌تواند نشانه‌ای از اضطراب اجتماعی یا تنش درونی باشد.

  • وابستگی شدید به فضای خانه؛ به گونه‌ای که تمایلی به ترک آن حتی برای تفریح یا کارهای ضروری ندارد.

  • ترس از تنها بیرون رفتن؛ که نشانه‌ای واضح از نبود اعتمادبه ‌نفس و افزایش حس تنهایی است

 

اگر چند مورد از این نشانه‌ها را در سالمند خانواده مشاهده کردید، ممکن است او دچار انزوای اجتماعی شده باشد. در این شرایط، مشورت با یک متخصص، یا استفاده از خدمات یک پرستار سالمند حرفه‌ای که ارتباط انسانی مؤثری برقرار کند، می‌تواند در کاهش حس تنهایی و بازگشت به زندگی فعال مؤثر باشد.

عوارض تنهایی

عوارض روانی

  • افسردگی: تنهایی یکی از مهم‌ترین عوامل بروز افسردگی در سالمندان است

  • اضطراب و بی‌قراری: نبود ارتباط انسانی باعث احساس ناامنی و نگرانی‌های مداوم می‌شود

  • زوال شناختی: تحقیقات نشان داده‌اند که انزوا با کاهش عملکرد مغزی و افزایش خطر آلزایمر و دمانس مرتبط است

عوارض جسمی

  • افزایش فشار خون: تنهایی مزمن می‌تواند با استرس مداوم باعث بالا رفتن فشار خون شود 

  • ضعف سیستم ایمنی: انزوا اجتماعی منجر به ضعیف شدن توان بدن در مقابله با بیماری‌ها می‌شود

  • کاهش تحرک و ضعف بدنی: افراد تنها تمایل کمتری به فعالیت‌های بدنی دارند که منجر به ضعف عضلانی و مشکلات حرکتی می‌شود. 

  •  افزایش احتمال مرگ زودرس: مطالعات معتبر نشان داده‌اند که تنهایی در سالمندان با نرخ مرگ‌ومیر زودرس ارتباط دارد و میزان مرگ و میر سالمندان تنها،  دو برابر سایر افراد می باشد.   

            چگونگی رفتا ربا فرد سالمند و راهکارهای کاربردی برای جلوگیری از انزوای سالمندان

          تنهایی موجب تضعیف سیستم ایمنی و افزایش التهاب در سالمندی و یماری‌های قلبی عروقی می ‌شود .مراقبت از سالمند تنها و نحوه پرستاری از او چه پدر و مادر یا یکی از بستگان دیگر باشد، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. با این حال، با صبر، احترام و همدلی، می‌توان تجربه‌ای مثبت و پرمعنا برای هر دو طرف ایجاد کرد. سالمندان به دلیل سن، بیماری یا تنهایی ممکن است تغییراتی در خلق و خو و رفتار خود داشته باشند. بنابراین، بسیار مهم است که با صبر و درک به نیازهای آنان پاسخ دهیم. باید تلاش کنیم تا شرایط را از دیدگاه آنان ببینیم و با درک متقابل، رفتار کنیم.

* احترام گذاشتن به سالمندان از اهمیت بسیاری برخوردار است. حتی اگر با نظرات یا رفتارهای آنان مخالف هستیم، باید با ادب و احترام برخورد کنیم. تجربیات و دانش ارزشمندی که دارند، باید مورد توجه و احترام قرار گیرد. همچنین، گوش دادن به حرف‌های آنان و اختصاص زمان کافی برای شنیدن مشکلات و دغدغه‌هایشان می‌تواند احساس درک شدن و ارزشمندی را به آنان منتقل کند صبر و حوصله در برابر تغییرات رفتاری و عاطفی سالمندان بسیار مهم است.

* نشان دادن همدلی و درک احساسات سالمندان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. بسیاری از سالمندان با احساس تنهایی، انزوا و فقدان دست و پنجه نرم می‌کنند که این موارد می‌تواند بسیار دشوار باشد. برقراری ارتباط منظم و انجام فعالیت‌های مشترک، به آنان کمک می‌کند تا احساس تنهایی کمتری داشته باشند و حس تعلق به جامعه را حفظ کنند.

*یکی دیگر از روش های جلوگیری از انزوای سالمندان داشتن حیوان خانگی است، سالمندان با رسیدگی به آنها اوقات فراغت خود را پر می‌کنند. حیوانات خانگی خیلی به حال خوب افراد و تقویت روحیه کمک می‌کند 0

* کمک به حفظ استقلال سالمندان نیز از نکات کلیدی در مراقبت است. حمایت از آنان در انجام کارهای روزمره به آنان عزت نفس و حس هدفمندی می‌بخشد باید با سالمند یک رابطه ی دوستانه برقرار شود  تا بتوان  به علایق او پی برد و او را به شرکت در کلاس آواز، موسیقی و باشگاه ورزشی تشویق کنیم.

* توجه به سلامت جسمی و روحی آنان ضروری است. باید از آنان درباره وضعیت جسمی و روحی‌شان سوال کنیم و آنان را تشویق کنیم که در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنند. در انجام کارهایی مانند آشپزی، نظافت و رفت و آمد نیز می‌توانیم به آنان کمک کنیم

* سعی کنید اعتماد سالمند را به دست  آورید .شاید فکر کنید پاسخ ندادن به تماس سالمند بی اهمیت باشد ، اما سالمندان چون با افراد کمی در ارتباط هستند ، در صورت عدم پاسخگویی بسیار ناامید می شوند.  بنا براین باید سعی کنید اطمینان سالمند را جلب کنید.

صبر و حوصله در برابر تغییرات رفتاری و عاطفی سالمندان بسیار مهم است. نباید انتظار داشته باشیم که این تغییرات به سرعت صورت بگیرند. همچنین، مراقبت از خودمان نیز به همان اندازه اهمیت دارد. مراقبت از سالمند تنها ، می‌تواند طاقت‌فرسا باشد، بنابراین باید زمان کافی برای استراحت، آرامش و انجام فعالیت‌های مورد علاقه خود اختصاص دهیم. در صورت نیاز به کمک، می‌توانیم از دوستان، خانواده یا سازمان‌های حمایتی درخواست کمک کنیم.

در نهایت، با توجه به این نکات، می‌توانیم به سالمندان کمک کنیم تا دوران پیری را با آرامش و رضایت بیشتری سپری کنند و خودمان نیز از این تجربه، احساس رضایت و شادی بیشتری داشته باشیم.

تهیه کننده :مریم گرامی کارشناس سلامت سالمندان